Jak pogodzić „chcę się nauczyć obcego języka” z „nie mam czasu/jestem zmęczony/od jutra”? – czyli rozprawy o neurodydaktyce.

Nadzwyczajnie ważne jest żeby wiedzieć jak się uczyć. Cała masa artykułów zalewa nas pustymi frazesami, ale nic z tego nie wynika. Mało tego – natłok informacji jest tak wielki, że tak naprawdę nie wiemy kogo słuchać i co robić. W końcu przecież każdemu zdarzało się kuć po nocach do klasówek i je zdać, oraz uczyć się w ciągu dnia przez wiele godzin i ich nie zdać. O co więc chodzi?
 
Mogłabym się tu rozwodzić bardzo długo na temat kognitywistyki, wpływu jaki wywierają procesy edukacyjne na pobudzenie mózgu, neurodydaktyki i… nie wiem czy do tego momentu ktoś dotrwał i się nie zanudził, ale jeśli wciąż tu jesteś, to mam kilka wskazówek.
 
Metodycy, których znam (specjaliści w swojej dziedzinie) dowiedzieli się jak, a dzisiaj wbijają do głów swoich kursantów metody efektywnego uczenia się.
 
Do rzeczy:
 
Pierwsza podstawowa zasada, która mnie osobiście przekonała brzmi: nie przemęczaj się! Dziwne? Jak się nad tym zastanowić, wcale nie tak bardzo. Kluczowa w nauce jest motywacja wewnętrzna, to silne pragnienie żeby dopiąć celu, który sobie wyznaczyliśmy. Nie ma znaczenia co nas skłoniło do uczenia się języka, ważne żeby było silne. Ponadto – osiągalny cel. Jeżeli postawimy sobie poprzeczkę zbyt wysoko i przeciążymy samych siebie – niestety się nie uda, zniechęcimy się w oka mgnieniu. Jeśli cel będzie zbyt niski, nasze mózgi uznają, że wszystko już wiedzą i nie potrzebują się rozwijać. Jak podejść do tego w kontekście nauki? To proste – znaleźć odpowiedni dla siebie poziom językowy i ruszać w swoją językową przygodę (ułatwienie: https://einfachso.pl/testy-poziomujace-z-jezyka-niemieckiego/).
 
Druga zasada: dwuminutowa lista – każdy doskonale wie, że tak jak przy ćwiczeniach fizycznych to systematyczność, a nie ilość jest kluczowa – analogicznie jest w przypadku wysiłku intelektualnego. Jak przygotujemy listę z trzema tysiącami słówek i spróbujemy je zapamiętać w 3 dni to jakieś 1000 zapamiętamy przez 2 dni a po tygodniu zapomnimy, że w ogóle ta lista istniała. Rozwiązanie? Zrobienie listy 10/15 zwrotów i czytanie jej przy porannej kawie czy 5 minut przed snem. Zapisujesz na kartce, czy w komputerze i codziennie przez tydzień je powtarzasz. Po tym czasie tworzysz nową listę, a tę zostawiasz i przypominasz sobie później już tylko raz w tygodniu. Co to da? Wypracujesz sobie nawyk. Wierz mi, że po jakimś czasie to właśnie niezrobienie listy będzie zaskakująco dziwne, będzie ci czegoś brakowało. Stopniowo można później zwiększać tę ilość, dodawać urozmaicenia (oglądanie bajek/filmów w obcym języku, zmiana języka w telefonie, czy używanie aplikacji typu Quizlet) – po pewnym czasie tak „przesiąkniesz” językiem, że porozumiewanie się w nim będzie o wiele łatwiejsze, a dokładniej – naturalniejsze.
 
* Pamiętaj, żeby to nie były słówka, a zwroty (mam tu na myśli kontekst i pobudzenie wyobraźni: łatwiej zapamiętać zdanie: Ania pięknie wyglądała w czerwonej sukience, niż słówko „sukienka” czy „wyglądać”. W końcu mówiąc w ojczystym języku też nie myślisz pojedynczymi wyrazami – po prostu podświadomie wiesz co chcesz powiedzieć i tworzysz zdanie.
 
Zasada numer trzy: nauka przynosi najlepsze efekty jak angażujesz w nią jak najwięcej zmysłów i dodajesz nowe bodźce. Dlatego efektywność zależy od nowoczesnych metod nauczania – już choćby przestronne, nowoczesne wnętrza stymulują pracę mózgu. Dodajmy do tego wszelkie pomoce naukowe typu: fiszki, gry edukacyjne, czy właśnie oglądanie filmów/seriali i zaczniemy zauważać efekt. Ponadto warto nadmienić, że jako istoty czujące, jesteśmy zaprogramowani na współodczuwanie, naukowo nazywane neuronami lustrzanymi – „pasja rodzi pasję”. Jeżeli mamy to szczęście trafić na lektora, który zarazi nas swoją energią, wiedzą i osobowością to wówczas SUKCES mamy w kieszeni.
 
Koniecznie przeczytaj nasz kolejny post –  „Neurodydaktyka, czyli jaki sens ma uczenie się nauczania? – ciekawostki o neuromitach i neurofaktach” 😊